Atdheut
N’ty mendoj kur agon drita,
Kur bylbyli mallshëm kndon,
N’ty mendoj kur soset dita,
Terri botën kur e mblon.
Veç se ty të shoh un n’andërr,
Veç se ty, cuet, t’kam n’mendim;
Ndër t’vështira ti m’je qandërr,
Për ty i lehtë m’vjen ç’do ndëshkim.
Tjera brigje, fusha e zalle
Une kam pa, larg tue ba shtek,
E përgjova tjera valle,
N’tjera lule syu m’u rrek;
Por nji fushë ma e blerët nuk shtrohet,
Por nji mal ma bukur s’rri,
Ma i kulluet nji lum s’dikohet,
Moj Shqypni, porsi i ke ti.
N’ty ma i bukur lulzon Prielli,
Jane ma t’kandshme stinë e mot;
N’ty bylbyli pa le dielli,
Kndon ma ambël t’Madhit Zot.
Pa ty lules s’m’i vjen era,
Pa ty pema fryt nuk m’bjen:
Mue pa ty nuk m’del prendvera,
Pa ty dielli nuk m’shkëlxen.
Dersa t’mundem me ligjrue,
E sa gjall me frymë un jam,
Kurr Shqypni, s’kam me t’harrue,
Edhe n’vorr me t’përmend kam.
– Gjergj Fishta
_________________________
Gjergj Fishta (Fishtë, 23 tetor 1871 – Shkodër, 30 dhjetor 1940) ishte At françeskan, arsimtar, shkrimtar, përkthyes, kryetar i komisionit për hartimin e alfabetit shqip në Kongresin e Manastirit (1908), anëtar i delegacionit të shqiptar në Konferencën e Versajës (1919), zëvendëskryetar i legjislativit shqiptar (1921), atdhetar dhe veprimtar i shquar i Rilindjes Kombëtare.
