Baladë qytetse
Mbramë
qiella dhe hyjt e vramë
një ngjarje të trishtueme panë:
Hije… jo! – por një grue,
me ftyrë të zbetë edhe me sy
të zez si jeta e saj,
me buzët të vyshkuna në vaj,
me plagë në gjoks e stolisun,
me veshje dhe me shpirt të grisun,
me hije grueje,
një kens këso bote,
një fantom uje
vallzonte valle në rrugë të madhe.
Dy hapa para, dy hapa mbrapa,
me kambë të zbathun,
me zemër të plasun.
Dy hapa djathtas, dy hapa majtas,
me flokë të thime,
me ndjesi të ngrime.
Dikur,
kur gjit’ e saj me kreni
shpërtheheshin n’aromë,
kur ish e njomë –
atëherë e dashunojshin shum zotni.
E sot?
Jeta e saj asht kjo vall’ e çmendun
në rrugat e qytetit tonë,
një jetën e fikun, një jetë e shterun,
shpin i molisun, zemër e therun,
një za vorri, një jehonë
që vallzon natën vonë
nëpër rrugat e qytetit tonë.
– Millosh Gjergj Nikolla (Migjeni)
________________________
Millosh Gjergj Nikolla – ‘Migjeni’ (Shkodër, 13 tetor 1911 – Torre Pellice, 26 gusht 1938) ishte poet, përkthyes, shkrimtar, mësues dhe një prej përfaqësueve më të shquar të letërsisë realiste shqiptare.
