Vaji i bylbylit
Po shkrihet bora,
Dimni po shkon;
Bylbyl i vorfën,
Pse po gjimon?
Pushoi murlani
Me duhi t’vet;
Bylbyl i vorfën
Çou mos rri shkret.
Gjith fushët e malet
Blerim e mbëloj;
Livadhi e pema
Gjithkah lulzoj.
Ndër pyje e orgaja,
N’ma t’mirin vend,
Me rreze dielli
Po e gëzon gjith’kend.
E tuj gjimue
Shikon rreth e rreth
Nji prrue qi veret
Rrjedh nëpër gjeth.
A çil kafazi,
Bylbyl, flutro;
Ndër pyje e orgaja,
Bylbyl, shpejto.
Kërkush ma hovin
Atje s’ta pret,
Me zeher haejen
Kërkush s’ta qet.
Kafaz ke qiellin,
Epshin pengim,
E gjith ku t’rreshket
Shkon fluturim.
Nëpër lamije
Ke me gjet mel,
Për gjith’prendverën
Njajo buk t’del.
E kur t’zitë e di
ndër prroje pi,
Te njato prroje
Qi ti vetë di.
Tash pa frigë çerdhen
E ban ndoj lis;
Nuk je si’i nieri
Qi nuk ka fis.
E kur t’vin zhegu,
Kur dielli shkon,
Ti ke me këndue
Si ke zakon.
Rreth e rreth gjindja
Me t’ndie rri;
Prej asi vendit
Dahen me zi.
A çilë kafazi,
Bylbyl, flutro;
Ndër pyje e ograja,
Bylbyl, shpejto.
Ndër trandofille,
Ndër zamakë nga;
Ku qeshet kopshti,
Idhnim mos mba.
Po shkrihet bora,
Dimni po shkon;
Biylbyl i vorfën,
Pse po gjimon?
– Ndre Mjeda
____________________
Ndre Mjeda (Shkodër, 20 nëntor 1866 – Shkodër, 1 gusht 1937) ishte gjuhëtar, poet, prift, përkthyes, shkrimtar, deputet i Parlamentit Shqiptar, atdhetar dhe veprimtar i shquar i Rilindjes Kombëtare.
Fjodora
29 Janar, 2022 at 2:48 pm
E mbaj mend permendesh edhe tani nga shkolla
Petro
7 Shkurt, 2022 at 8:35 pm
Respekte Mjedes dhe gjithe rilindasve tane (atyre te verteteve)