Drama e zbrazjes së shkollave dhe e largimit të profesionistëve nga sistemi arsimor

Zbrazja e Shqipërisë nga emigracioni masiv i viteve të fundit, largimi i të rinjve dhe i familjeve, po sjell një dramë të madhe sociale. Shkollat po zbrazen gjithmonë e më shumë, vit pas viti, dhe klasat po ngelen bosh, pa nxënës, pa fëmijë e të rinj.

Bashkë me këtë, paralelish, një tjetër dramë po zhvillohet; ajo e largimit të mësuesve dhe profesionistëve të arsimit nga sistemi arsimor. Mësues me 20 apo 30 vjet eksperiencë dhe kontribut në shkollimin e fëmijëve shqiptar po pushohen nga puna me motivacionin e uljes së orëve të mësimit nga pakësimi i numrit të nxënësve dhe klasave nëpër shkolla.

I tillë është edhe rasti i mësuese Erena Çobanit në gjimnazin “11 Shkurti” në Libohovë. Mësuese Erena ka filluar të japë mësim që në vitin 1992 në këtë shkollë, në shkollën ku ajo vetë kreu studimet e shkollës së mesme. Shkollë të cilën ajo e drejtoi, në cilësinë e drejtoreshës, në vitet 2010-2014. Shkolla e vendlindjes së saj, të cilës i kushtoi jetën e saj profesionale dhe në të cilën kontrubuoi në arsimimin e brezave të tërë.

Pak ditë më parë, pas 25 viteve mësimdhënie në lëndët biologji-kimi, mësuese Erenës i erdhi njoftimi për pushim nga puna dhe nxjerrje nga sistemi arsimor kombëtar. Motivacioni që iu parashtrua ishte pakësimi i orëve mësimore si pasojë e pakësimit të numrit të nxënësve në shkollë.

Në këtë mënyrë mësuese Erena u hodh në rrugë, pa marrë parasysh asgjë nga kontributi i saj shumëvjeçar në arsim.

Atë e vunë përballë, në mënyrë të padrejtë, me kolegun e saj, mesues Mejdi Metaj. Edhe mësues Mejdiu është gjithashtu mësues i lëndëve biologji-kimi, dhe është drejtori aktual i gjimnazit “11 Shkurti”, duke zëvendësuar mësuese Erenën në këtë detyrë që prej vitit 2014. Ai ka qënë pjesë e këtij gjimnazi që prej vitit 2007.

Dy kolegët, Erena dhe Mejdiu, mësues të të njëjtave lëndë, i vunë përballë njëri tjetrit. Pa treguar asfarë respekti e mirënjohje për punën dhe kontributin e tyre shumëvjeçar në arsim, dy mësuesve u bënë të ditur se lëndët e biologjisë dhe kimisë që prej këtij viti do duhet që ti zhvillonte vetëm njëri prej tyre. Ky ishte mësues Mejdiu. Mësuese Erena u pushua nga puna.

Kaq thjeshtë! Pa asnjë lloj ndërgjegje e morali. Që sot mësuese Erena mund të shkojë të bëjë çfarë të dojë. Ne nuk paskemi më nevojë për të! Shqipëria nuk paska më nevojë për profesionistët e vet të arsimit!

Ndërkohë, qytetarët e Libohovës, të indinjuar nga shkarkimi i mësuese Erenës nga puna dhe largimi i saj nga gjimnazi i vetëm i qytetit dhe gjithë bashkisë Libohovë, po kërkojnë që ajo të rikthehet prapë në detyrën e saj.

Ata e kujtojnë me respekt mësuesen e tyre, apo të fëmijëve të tyre, dhe gjithë kontributin e saj të vyer përgjatë 25 viteve. Përmendin pasionin e saj për edukimin, mardhëniet e mira që krijonte me nxënesit, dëshirën për zhvillimin e mëtejshëm të shkollës dhe të nxënesve gjatë viteve që ishte drejtuese, duke krijuar një shkollë model në të gjithë qarkun e Gjirokastrës, me futjen e uniformave për nxënesit, me zhvillimin e aktiviteteve mesimore e kulturore, rajonale e kombëtare, të cilat i afronin nxënesit më tepër me shkollën dhe zhvillonin talentet e tyre, me punën e saj të perditshme të zhvilluar me nxënësit problematikë, për ti afruar më tepër me shkollën dhe për ti bërë pjesë të aktivitetit mësimor.

Qytetarët e Libohovës, nëpërmjet një sondazhi të zhvilluar mes tyre, 90% e tyre i kërkojnë drejtorisë së arsimit që të rikthejë në punë mësuese Erenën në gjimnazin e Libohovës, dhe nëse në këtë shkollë nuk ka orë të mjaftushme për të dy mësuesit, ateherë ata kërkojnë që mësues Mejdiu, i cili është nga Golëmi i Gjirokastrës dhe udhëton përditë për të dhënë mësim në Libohovë, të transferohet në një tjetër shkollë më afër banesës së tij. Qytetarët e falenderojnë mësues Mejdiun për kontributin e tij në gjithë këto vite në gjimnazin e Libohovës, por ata mendojnë se kjo do të ishte zgjidhja më e mirë dhe më e drejtë.